یوهان کرویف، اسطوره هلندی، نه تنها بارسا را دچار تغییر تحولات بزرگ کرد، بلکه دیدار بزرگ فوتبال اسپانیا یعنی ال‌کلاسیکو را نیز دستخوش تغییرات زیادی کرده است. |
 |
|
به گزارش "ورزش سه"، پیش از حضور او در بارسا در سال 1973،رئال مادرید با اختلاف نسبت به رقیب خود،هم در آمار جام‌های کسب کرده و هم پیروزی های رو در رو پیشتاز بود. حضور ستاره هلندی باعث شد تا دشمن قدیمی رئال،جانی تازه بگیرد.
داستان شماره 14 افسانه ای در تقابل با رئال حتی پیش از حضورش در بارسلونا شروع شد. پیش از سال 1973، آژاکس با درخشش کرویف 3 قهرمانی پیاپی اروپا را کسب کرده بود. با باز شدن مرزهای فوتبال اسپانیا،نقل و انتقالات شروع شد و تیم‌های اسپانیایی به دنبال جذب ستاره‌های جدید در فوتبال هلند بودند. سرآمد این تیم ها رئال بود که برای جانشینی آلفردو دی آستفانو،به دنبال جذب کرویف بود. دو باشگاه آژاکس و رئال بر سر این انتقال به توافق رسیدند و به نظر کار تمام بود ولی تنها یک موضوع بود که این انتقال را به هم زد؛ تمرد کرویف. کرویف از مدیریت باشگاه ناراضی بود و از انتقال به "کاسابلانکا" سر باز زد. اینجا بود که بارسا وارد صحنه شد. کرویف بر انتقال به بارسا پافشاری کرد و پس از مذاکراتی سخت،باشگاه کاتالان با پرداخت 60 میلیون پزوتا،ستاره هلندی را جذب کرد.  کرویف در فصل اول حضورش در بارسا مقابل رئال آمار خوبی داشت. او در بازی اولش گلزنی کرد و کاتالان‌ها معقتدند که گل دوم او به رئال،یک نقطه عطف در تاریخ باشگاه‌شان است. بارسا در آن بازی موفق شد 5-0 رئال را در جهنم سوزانش یعنی برنابئو شکست دهد. خوان مانوئل آسنسی گل اول را در دقیقه 30 به ثمر رساند و 9 دقیقه بعد،کرویف توانست گل دوم را که یکی از بهترین گل‌های تاریخ ال‌کلاسیکو هاست بزند و در همان دومین تقابلش با رئال،قدرتش را به رخ این تیم بکشد. در سال 1975، رینوس میشل نیمکت بارسا را ترک کرد تا انگیزه های کرویف برای ادامه در بارسا به حداقل برسد. نه فقط جدایی مربی که به خوبی او و فوتبالش را درک می‌کرد، بلکه شکست در فینال جام جهانی مقابل آلمان غربی ناراحتی عمیقی در کرویف به وجود آورده بود. در حالی که بسیاری معتقدند میشل کسی بود که زمینه ساز حضور کرویف در نوکمپ بود،ولی تمجید ها باید به سوی ویک باکینگهام برود،کسی که او را در هلند کشف کرد و پایه گذار فلسفه ای بود که در حال حاضر در بارسا جاری است. گفته می‌شد جدایی رینوس ضربه بزرگی به کرویف خواهد زد ولی در عمل،برعکس این اتفاق رخ داد. در هر صورت،سرمربی هلندی فصل بعد به نیمکت بارسا برگشت و آبی اناری ها در دیدار رفت،3-1 در ال‌کلاسیکو به پیروزی رسیدند و در دیدار برگشت به تساوی 1-1 تن دادند. یکی از بهترین بازیکنان تاریخ اروپا در هر دو بازی گلزنی کرد. او نتایج ال‌کلاسیکو ها را به نفع بارسا چرخاند. 8 بازی انجام داد که در 4 بازی آن به پیروزی رسید، در دو بازی به تساوی دست پیدا کرد و دو شکست به دست آورد. او سه گل زد و در عرض 5 سال،قهرمان لالیگا و کوپا دل ری شد. او پس از بارسا مدتی به آمریکا رفت،سپس به لوانته پیوست و در نهایت به هلند بازگشت. او کفش‌هایش را آویخت و مربی گری را شروع کرد،یک تصمیم هوشمندانه. در ابتدای فصل 89-1988 به بارسلونا بازگشت و انتقالی در این تیم به وجود آورد که امروزه نیز شاهد اثرات آن هستیم. اگر ارزش‌های او به عنوان بازیکن فوق‌العاده بود، میراث او به عنوان مربی بی نظیر بوده است.  او در 16 ال‌کلاسیکو هدایت بارسا را بر عهده داشت که در 7 بازی به پیروزی رسید،4 تساوی کسب کرد و 5 شکست نیز در کارنامه دارد که همچنان آمار مثبتی برای اوست. بدون تاثیرگذاری او در آن دوره، بارسلونا امروز در جایگاه فعلی اش قرار نداشت. در دهه 90،بارسلونا اولین قهرمانی اروپا را به دست آورد و با بازی‌های زیبایش هواداران زیادی جذب کرد. کرویف بارسا را به نقشه فوتبال دنیا آورد و یک اثر بزرگ خلق کرد: او آبی اناری‌ها را از زیر سایه رئال مادرید بیرون کشید. کسی که روز شنبه در ال‌کلاسیکو، مراسم ویژه ای برایش برگزار خواهد شد،درباره اسطوره تیم رقیبش یعنی دی‌استفانو گفته بود:" من همیشه هوادار دی استفانو بودم. تنها کسی که در تمام طول عمرم از او درخواست امضا کردم،دی استفانو بود." مسلما کرویف بیش از هر کس دیگری روح این دیدار جذاب و تاریخی را درک کرده است. |
نظرات شما عزیزان:
تاريخ : شنبه 14 فروردين 1395 | 2:51 PM | نویسنده : کیانا |